Kiszony kalafior - różyczki

Kiszony kalafior to kiszonka zalewana wrzątkiem (w literaturze takie kiszonki określa się mianem: „parzona”). Do tej pory nie spotkałam się z takim wyrobem, jednak ze względu na nieduży koszt, dostępność kalafiorów i niewielką pracochłonność postanowiłam przeprowadzić eksperyment. Wyszło wyśmienicie, zachęcam do spróbowania! Na próbę możecie zrobić tak jak ja: 2-3 rozdrobnione różyczki w litrowym słoiku po miodzie. (U nas taki słoik prawie zniknął podczas jednego obiadu - cudem uratowałam kilka różyczek do zdjęcia.)


Ten dziwny kolor kalafiora na zdjęciu to efekt zaszczepienia bakterii mlekowych z kwasu buraczanego. Kiedy nastawiałam kiszonkę, panowała niestabilna temperatura (najpierw upał, potem gwałtowne ochłodzenie), dlatego chciałam się dodatkowo zabezpieczyć. Zakwaszenie kiszonki już na wstępie powoduje, że fermentacja będzie przebiegać w dobrym kierunku. Najlepszą temperaturą dla kiszonek jest około 18-20°C.

SKŁADNIKI:
2-3 różyczki surowego kalafiora - tyle, aby po rozdrobnieniu wypełniły około litrowy słoik,
łyżka soli kamiennej (ok.16-17 g),
litr wrzątku,
listek laurowy,
kilka ziarenek ziela angielskiego,
kilkanaście kuleczek gorczycy,
mały kawałek korzenia chrzanu,
kilka ziarenek pieprzu,
łyżeczka kwasu buraczanego (opcjonalnie, można też zakwasić wodą z kiszonych ogórków).

WYKONANIE:
Kalafiora rozdrobnić na dość małe kawałki, aby dobrze układały się w słoiku.
Na dnie ułożyć przyprawy - część i tak wypłynie.
Sól rozpuścić we wrzątku, zalać.
Kwas buraczany lub z ogórków dodać po wystudzeniu.
Zakręcić lub przycisnąć od góry.
Jeśli nalewacie solankę prawie do krawędzi słoika, to dobrze go postawić na jakimś talerzyku - może się ulewać.
Po około 3-4 dniach już można próbować.
Zapach powinien być świeży, płyn lekko musujący, a kalafior zdecydowanie miększy niż surowy i o wyraźnym kwaskowym smaku.

ZASTOSOWANIE:
Jako dodatek do dań obiadowych, do surówek, sałatek, kanapek.
Jako zakąska.
Do garnirowania potraw.