Kiszona kapusta stożkowa - młoda

Jakiś czas temu pojawiły się w handlu kapusty o charakterystycznym, stożkowatym kształcie. Niezwłocznie zabrałam się za eksperymenty z kiszeniem. Napiszę krótko - to jedna z najlepszych wiosennych kiszonek!


SKŁADNIKI:
1 główka kapusty stożkowej (ok. 1 kg),
3 łyżeczki nasion kopru,
1 płaska łyżka soli kamiennej.

WYKONANIE:
Kapustę przygotowuje się dokładnie tak, jak zwykłą białą kapustę. Z tym że dość łatwo poszatkować ją nożem ze względu na jej niewielkie rozmiary oraz luźną strukturę. (Do zwykłej białej kapusty zwykle używam miksera z obrotową tarczą). Zdjęłam wierzchnie liście, umyłam i poszatkowałam jak najdrobniej umiałam. Wymieszałam z koprem i solą i odstawiłam na 2 godziny dociśniętą garnuszkiem z wodą, aby puściła sok. Po tym czasie porządnie ją wymiętoliłam dłońmi - i było to o wiele łatwiejsze niż w przypadku zwykłej kapusty. Liście kapusty stożkowej są jakby miększe (cieńsze, nie tak sztywne) i szybko puszczają sok. Następnie wpakowałam cały ten surowiec do weka o pojemności 1,5 litra. Na wierzchu położyłam docisk granitowy i całość szczelnie zamknęłam. Nad warstwą soku z kapusty zostało około 5 cm wolnego miejsca. Dość sporo, przyznaję, i trochę się bałam, czy wierzchnia warstwa nie pokryje się drożdżami, jednak fermentacja przebiegła pomyślnie. Myślę, że dobra wymiana gazowa w weku miała swój udział w tym sukcesie.
Kapusta kisiła się 18 dni na blacie w kuchni, potem została włożona do lodówki. Otworzyliśmy ją po około miesiącu od nastawienia.

WRAŻENIA:
Kapusta jest doskonale ukiszona, przede wszystkim bardzo kwaśna - to niewątpliwie zasługa dość długiej fermentacji. Dzięki dociskowi również górne warstwy były dobrze zanurzone w płynie, są więc prawidłowo ukiszone i nie wyschły. Aromat kopru jest delikatny, moim zdaniem można tu eksperymentować także z innymi przyprawami, może nawet owocami. Kapusta ta jest o wiele bardziej miękka niż zwykła kiszona kapusta - coś pośredniego między zwykłą a kiszoną kapustą pekińską. Doskonały smak i konsystencja.